Op naar de Massai
Blijf op de hoogte en volg Wendy
01 Januari 1970 | Tanzania, Kioga
Gisteren werd ik opgehaald door Robert, medewerker projects abroad. Te voet vanuit het gastgezin naar het kantoor v projects abroad. Alleen dat is al een happening! De wegen/paden zijn nog erger als heftiger als bij ons een motorcroossbaan:-). Foto's maken mocht niet, Robert gaf aan dat de mensen hier denken dat ze dan behekst worden. Het goot eruit toen we onderweg waren, later in de middag scheen de zon, en ben ik z'n best verbrand.
Te voet heb ik samen met Sophie (meisje van 19 uit oostenrijk, welke een half jaar(!!) vrijwilligerswerk gaat doen in een weeshuis) een rondleiding door arusha gemaakt en hebben we onze credits voor de mobiel aan kunnen schaffen. 's middags een lunch en het eerste echte Tanzaniaans eten gehad (ugali; een soort vaste prut maismeel met tomatensaus en rundsvlees) wat je met je handen moet eten. Het was op zich goed te eten, maar t runds was mij te taai;-), en je zit er snel vol van. Vandaag wordt ik opnieuw opgehaald door Robert en vertrek ik rond 11 uur naar mijn project. Robert is zelf een Massai (hoorde ik later van hem), hij blijft de eerste 2-3 dagen bij mij in het massaidorp, zodat ik rustig kan aclimatiseren. Het is de bedoeling dat ik juist zelf actief initiatief neem in de dingen die ik ga doen bij de Massai. De mensen (vooral de massaivrouwen) zijn verlegen en zullen uit zichzelf geen praatje maken. Er is een stamhoofd welke mij op sleeptouw zal nemen, maar moeizaam engels spreekt. Mocht ik echt wat willen weten of doen, kan ik dat het beste regelen met pater Matthew. Later meer...
Te voet heb ik samen met Sophie (meisje van 19 uit oostenrijk, welke een half jaar(!!) vrijwilligerswerk gaat doen in een weeshuis) een rondleiding door arusha gemaakt en hebben we onze credits voor de mobiel aan kunnen schaffen. 's middags een lunch en het eerste echte Tanzaniaans eten gehad (ugali; een soort vaste prut maismeel met tomatensaus en rundsvlees) wat je met je handen moet eten. Het was op zich goed te eten, maar t runds was mij te taai;-), en je zit er snel vol van. Vandaag wordt ik opnieuw opgehaald door Robert en vertrek ik rond 11 uur naar mijn project. Robert is zelf een Massai (hoorde ik later van hem), hij blijft de eerste 2-3 dagen bij mij in het massaidorp, zodat ik rustig kan aclimatiseren. Het is de bedoeling dat ik juist zelf actief initiatief neem in de dingen die ik ga doen bij de Massai. De mensen (vooral de massaivrouwen) zijn verlegen en zullen uit zichzelf geen praatje maken. Er is een stamhoofd welke mij op sleeptouw zal nemen, maar moeizaam engels spreekt. Mocht ik echt wat willen weten of doen, kan ik dat het beste regelen met pater Matthew. Later meer...
-
04 November 2014 - 16:16
Frans:
Hoi Wendy,
Klinkt allemaal goed en toch ook wel spannend. Ik blijf je volgen.
-
04 November 2014 - 16:24
Marlies:
Klinkt nu al indrukwekkend!
Succes met de eerste dagen daar.. dat contact maken gaat jou wel lukken hoor ;)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
